Czym był Polenlager?

Polenlager był niemieckim systemem 26 obozów prac przymusowych dla Polaków. Znajdowały się głównie na Górnym Śląsku i Opolszczyźnie. Do Polenlagrów trafiały głównie rodziny polskie które odmawiały podpisania niem. listów narodowościowych. Głównymi przyczynami powstania obozów były trudności związane z osiedlaniem Niemców którzy byli przesiedlani z Besarabii, Bukowiny oraz Litwy, tym samym rozpoczął się proces wysiedlania Polaków z ziem wcielonych do III Rzeszy. W 1942 roku Heinrich Himmler podjął decyzję organizacji obozów prac dla Polaków zwanymi "Polenlager" pod kierownictwem SS Wernera Lorenza. Obozy organizowano w budynkach fabrycznych oraz w publicznych i prywatnych miejscach regligijnych i świeckich. Polacy byli zmuszani do katorżniczej pracy takich jak kopanie rowów, budowanie dróg, czy wznoszenie budynków przy bardzo trudnych warunkach. na podstawie relacji świadków i dokumentów historycy ustalili, że liczba więźniów była zróżnicowana, jednorazowo wynosiła w mniejszych obozach 200 osób, a w większych nawet 1200 osób. Katowicki oddział Instytucji Pamięci Narodowej wznowił śledztwo w sprawie Polenlagrów gdzie hitlerowcy przetrzymywali ok. 30 tys. Polaków. Udało się udokumentować zarówno przypadki zbrodni (zastrzelenie, pobicie) jak i znęcanie się nad więźniami. Polacy byli bici, kopani, zmuszani do długotrwałego przebywania na mrozie, otrzymywali głodowe racje żywnościowe oraz warunki sanitarne w obozach doprowadziły do rozprzestrzeniania się wielu chorób, więźniowie byli poddawani różnym eksperymentom medycznym oraz psychologicznym. Często karano śmiercią lub wysyłano do obozów koncentracyjnych za drobne przewinienia takie jak kradzież chleba lub papierosów. Obozy były także wykorzystywane jako miejsca zagłady dla Żydów, Romów oraz innych mniejszości etnicznych, którzy byli wykorzystywani jako siła robocza lub byli bezpośrednio mordowani. Nie udało się jednak ustalić ile dokładnie osób zginęło w Polenlagrach.